Dinleme sanatı, bir nefes alma sanatı olarak gerçekleşir. Ötekinin misafirperver kabul edilişi, ötekini özümsemeyen, ancak onu misafir eden ve koruyan bir nefes almadır. Dinleyici kendini boşaltır. Hiç kimse olur. Bu boşluğu nezaketini meydana getirir: “Birbirinden büsbütün farklı şeyleri onları korumak için topluyor gibi görünüyordu.”